Op het eerste gezicht is de film een traditioneel liefdesverhaal over een studente farmaceutische wetenschappen die haar boek laat vallen wanneer ze tegen een voetballer botst – zo’n filmisch moment waarbij je instant wéét dat hij het boek wel weer zal oprapen en het duo zo zijn eerste onstuimige blikken zal uitwisselen. Verrassend is echter dat de ironische verteller vlak erna zegt dat het koppel vervloekt is en in een ander lichaam wakker zal worden. Voeg daar nog een aanwezige filmcrew aan toe, een nakend WK voetbal én supporterende zwerfhonden, en je krijgt een kafkaëske liefdesparabel die feit, fictie en gevoelens versmelt.

Met al die ingrediënten brouwt Alexandre Koberidze een portret dat niet enkel een ode aan de liefde is, maar ook aan de Georgische stad Kutaisi. Alleen heeft hij nu zijn smartphone achterwege gelaten – zijn debuut was een montage van uren aan gsm-beelden – om samen met zijn Iraanse cameraman Faraz Fesharaki de voormalige Georgische hoofdstad op verrukkelijke 16mm-film te vangen/

Deze film speelt momenteel niet