In 1972 publiceerde de Zweedse overheid een manifest, getiteld 'The Family of the Future'. Daarin werd een nieuw maatschappelijk ideaal naar voren geschoven: alleen wanneer mensen fundamenteel onafhankelijk zijn van elkaar, zijn authentieke relaties mogelijk. De Zweedse overheid zette alles in het werk om iedereen gelijke kansen en een onafhankelijk bestaan te bieden. Vrouwen kunnen perfect kiezen voor alleenstaand moederschap via een spermabank, zieken en ouderen kunnen beroep doen op de nodige instanties, een vrouw mag niet langer afhankelijk zijn van haar man voor haar financiële welstand, kinderen niet van hun ouders. Want alleen dan is de echte, authentieke liefde mogelijk: wanneer we de ander niet meer nodig hebben.
Dit uitgangspunt is tot op de dag van vandaag voor de meesten mensen in de westerse maatschappij een ideaal. Vele decennia na de lancering van het manifest, sluipt er echter twijfel in de geesten. Want als mensen elkaar niet meer nodig hebben, is er eigenlijk geen sociaal contact meer nodig ...
Filmmaker Eric Gandini (Videocracy) weet als geen ander achter de façade van onze ‘perfecte’ westerse wereld te kijken. In zijn gebruikelijke uptempo stijl, met knappe beelden, een uitgekiende soundtrack en een meeslepende voice-over maakte Gandini van 'The Swedish Theory of Love' een boeiende reflectie op onze maatschappij waarin het streven naar individuele onafhankelijkheid nog steeds het grootste goed is.
