Het is geen nieuws dat na een paar decennia van groeiende vrijheid van meningsuiting de duimschroeven in China weer stevig worden aangehaald. De filmwereld is daar een treurig voorbeeld van. China had een rijke filmcultuur, die tijdens de Culturele Revolutie tot een abrupt einde kwam. Na de catastrofe gingen in 1978 de deuren van de Filmacademie weer open. Vier jaar later studeerde een onwaarschijnlijk talentvol groepje filmmakers af: de Vijfde Generatie, met o.a. Zhang Yimou als een van de beroemdste representanten.

Na internationaal succes met subtiel kritische films vol symboliek, is deze uitgesproken kritiek op het overheidsbeleid nog altijd ook een hartverwarmend drama. Het levert nostalgische beelden op van een tijd waarin men op het platteland nog uitliep voor een filmvertoning. De sequentie waarin de dorpsbewoners samen de stoffig en zanderig geworden filmrollen moeten redden door ze voorzichtig schoon te maken en te drogen te hangen blijft een bewijs van Zhangs visuele bravoure én zijn geloof in de kracht van cinema.

Deze film speelt momenteel niet.